Atrakcje okolic Hoczwi, Baligrodu i Berezki

Atrakcje okolic Hoczwi, Baligrodu i Berezki

Mapa ATRAKCJI W BIESZCZADACH

Witajcie w Bieszczadach!

Aby maksymalnie ułatwić Wam pobyt w naszym regonie przygotowaliśmy dla Was MAPĘ BIESZCZADZKICH ATRAKCJI. Nanieśliśmy ich już ponad 200 miejsc! Zakres atrakcji jest bardzo duży, od najważniejszych TOP 10, które każdy odwiedzający Bieszczady powinien wiedzieć, poprzez miejsca gdzie spróbujemy lokalnych potraw, serów czy nalewek aż do pomników, zapomnianych pamiątek dawnej historii. Mamy nadzieję że nasza mapa atrakcji będzie dla Was sporym ułatwieniem lub nawet pozwoli na odnalezienie – swoich magicznych Bieszczadów tylko dla siebie, tylko swoich miejsc!

Pełna lista atrakcji okolic Hoczwi, Baligrodu, Berezki

Cerkiew w Żernicy

Cerkiew greckokatolicka pw. św. Bazylego Wielkiego

Murowana cerkiew w Żernicy pw. św. Bazylego, powstała w roku 1800, jej konserakcja miała miejsce  26 września 1800. Informacje o pierwszej cerkwi w tej miejscowości pojawiają się w roku 1756, wiadomo tylko tyle, że była drewniana. Obecną rozbudowano w 1936 przedłużając nawę, dobudowując zakrystię oraz kruchtę (przedsionek). Wykonano również polichromie. W 1947 po wysiedleniach z tych terenów, cerkiew została opuszczona. Przez pewien okres była w użyciu miejscowego PGR-u.. Do roku 2013 cerkiew nie była użytkowana. Stała samotnie, niszczejąc i będąc jedyną pamiątkę po dawnej wsi.

Choceń - wysiedlona miejscowość

Choceń (wcześniej: Chocień) to nieistniejąca już wieś, której większość mieszkańców stanowili Ukraińcy, położona na północ od Gabry Wierchu pomiędzy Średnim Wielkim a Cisowcem. Spis z 1921 roku mówi, że stały niegdyś w tym miejscu 33 domy, a liczba mieszkańców liczyła ok 199 osób. Oprócz Ukraińców, niewielką grupę 20-25 osób stanowili Żydzi i Polacy. Pierwsze wzmianki o Choceniu pochodzą z roku 1552, jako osady w dobrach rodziny Tarnawskich. Wieś leżała w trudno dostępnej kotlince, która nie rozpieszczała mieszkańców, często żyli w głodzie. Uprawiali żyto i jęczmień, hodowali również owce i kozy. Wieś została wyludniona i zniszczona w latach 1946-1947. Część mieszkańców przesiedlono na tereny Ukrainy, drugich wysiedlono w ramach akcji „Wisła” w 1947 roku, częściowo paląc zabudowania. Choceń jest pierwszą rewitalizowaną wsią w Bieszczadach spośród kilkudziesięciu opuszczonych przymusowo przez Bojków i Łemków w latach 1946-1947. Wcześniej Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie uporządkowała i oznaczyła pozostałości zabudowań m. in. w Tworylnem, Hulskiem, Krywem, Siankach, Dźwiniaczu Górnym, Beniowej i Bukowcu.

Cmentarz Wojenny Żołnierzy Polskich i Radzieckich w Baligrodzie

Cmentarz wojenny w Baligrodzie powstał po zakończeniu II wojny światowej w latach 1945-1947. Jego założycielami są żołnierze 34 Pułku Strzelców Budziszyńskich, którzy stacjonowali wtedy w Baligrodzie. Na początku, chowani byli tutaj polscy żołnierze polegli w walce z tzw. ukraińskimi nacjonalistami. W 1953 roku powiększono cmentarz po ekshumacji żołnierzy radzieckich, których później pochowano w tym miejscu. W późniejszym okresie, w roku 1968 zdecydowano się przenieść groby żołnierzy, których początkowo pochowano na cmentarzu grecokatolickim w Solince do Baligrodu. Ogółem w Baligrodzie spoczywa 5127 żołnierzy w 154 zbiorowych mogiłach.

Czołg T-34

Pomnik Wyzwolenia

Na fundamencie wykonanym z kamienia stoi autentyczny czołg średni T-34. Pierwotnie w miejscu tym stał lekki czołg T-70. Czołg ten upamiętnia walki jakie toczyły się w Bieszczadach podczas walk z ukraińską partyzantką. Z uwagi na to, że był to jedyny zachowany egzemplarz został zabrany do muzeum broni w Poznaniu.

Dolina Rabskiego Potoku

Dolinę Rabskiego Potoku znajdziemy na terenie leśnictwa Czarne należące do Nadleśnictwa Baligród. Jest jednym z najciekawszych pod względem przyrodniczym obszarów w Bieszczadach docenionym w konkursie „Najpiękniejsze leśne zakątki Polski” organizowanym przez magazyn National Geographic i Lasy Państwowe. Na jego terenie znajdziemy bardzo urozmaicone gatunkowo lasy puszczańskie, najniżej położone w Karpatach gołoborza objęte rezerwatem geologicznym. Obszar ten słynie też z minerałów arsenowych, kryształów górskich i unikatowych w skali europejskiej wód mineralnych

Muzeum i Galeria Zdzisława Pękalskiego

Zdzisława Pękalskiego jak i jego galerię znajdziemy w Hoczwi, gdzie mieszka od 50 lat. Dziś na emeryturze dzieli się z ludźmi swoją twórczością w oświetlonej świecami piwnicy. Znajdziemy tam autorskie rzeźby, gra­fiki i ma­lo­wi­dła, poznamy również Jego wiersze i fraszki. Artysta or­ga­ni­zuje w niej także spo­tka­nia z mu­zyką oraz po­ezją, wie­czory ko­lęd, a na­wet sło­wiań­ską Wigilię przy świe­cach.

Kamieniołom Wataha

Jeśli oglądałeś jedną z najbardziej popularnych polskich produkcji, to od razu skojarzysz to miejsce, które pojawiało się tam wielokrotnie. Szczególnie w ostatnim odcinku „WATAHY” i finałowej scenie gdzie Grzywa ujawnia swoje prawdziwe oblicze, celując w Rebrowa. Mowa o kamieniołomie w Rabem, który oprócz tego, że pełnił funkcje scenografii, jest też bardzo ciekawym miejscem ze względu na położony w tym miejscu rezerwat geologiczny – Gołoborze i dwa czynne odkrywkowe zakłady górnicze położone w jego pobliżu. Największą atrakcją rezerwatu jest gołoborze skalne występujące na jego obszarze. Rezerwat ma powierzchnię 13,9 ha i został utworzony w 1969 roku, własnie ze względu na rumowisko skalne które jest ewenementem na tym terenie. Zakłady wydobywcze (które swoje nazwy wzięły z materiałów skalnych tam eksploatowanym) Drobny i Duży, wydobywają warstwy piaskowców lgockich i warstwy istebniańskie górne. W pobliżu kamieniołomu Drobnego funkcjonuje ścieżka przyrodnicza przygotowana przez Nadleśnictwo Baligród dzięki której można zobaczyć wnętrze kamieniołomu bez zbędnych zezwoleń od jego właściciela.

Kapliczka "SYNAREWA"

W lesie, na terenie nieistniejącej wsi Rabe leżącej koło Baligrodu, stoi wybudowana prawdopodobnie początkiem XIX wieku kapliczka. Bezpośrednio przy niej wypływa cudowne źródełko, które według miejscowych pomaga w leczeniu chorób oczu. Według legendy w miejscu jej wybudowania, jednemu z mieszkańców Rabego ukazała się Matka Boska.

Kirkut w Baligrodzie

Cmentarz żydowski w Baligrodzie został najprawdopodobniej założony na początku XVIII wieku, kiedy powstała tutejsza gmina żydowska. Wcześniej społeczność musiała chować swoich bliskich na cmentarzu w Lesku, powstanie samodzielnej gminy umożliwiło budowę cmentarza i synagogi. Teren cmentarza ma ok. 150 m długości i zajmuje ok. 1 ha powierzchni, ale nie wiadomo czy od samego początku miał obecne granice i wielkość. W trakcie II wojny światowej Niemcy wywieźli dużą liczbę macew z cmentarza aby wybrukować nimi baligrodzki rynek. Dokonywali też na nim egzekucji na miejscowych Żydach i pomagających im Polakach. Cmentarz z pewnością był wykorzystywany do lata 1942 ale nie można określić daty ostatniego pochówku. Kirkut w Baligrodzie został przekazany Fundacji Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego. 14 września 2009 roku odwiedził go Michael Schudrich – Naczelny Rabin Polski, którego babka pochodziła z Baligrodu. Cmentarz znajduje się w odległości około 200−300 metrów od rynku, przy ulicy J. Duplakamiejskiego.

Kościół św. Anny w Hoczwi

Parafia Rzymskokatolicka p.w. św. Anny w Hoczwi

Kiedy Balowie – właściciele majątkowi terenów Hoczwi, budują obronny dwór w Hoczwi w 1424 roku, powstaje przy nim kaplica. Okazuje się ona jednak nie wystarczająca dla większej grupy osób dlatego Mikołaj Bal w 1510 roku ufundował drewniany kościół pod wezwaniem NMP i świętych: Anny, Zofii, Jana Chrzciciela i Mikołaja a tym samym drugą po Lesku parafię rzymskokatolicką na tych terenach. W 1562 kościół reprezentował Kalwinizm do połowy XVII wieku. Obecny murowany kościół hoczewski został ufundowany przez Fredrów w pierwszej połowie XVIII w. Ten barokowy zabytek posiada trzy ołtarze, ambonę, chór oraz obraz umieszczony w ołtarzu głównym, pochodzący prawdopodobnie z końca XVII w. (przeniesiony z poprzedniego kościół), przedstawiający św. Annę Samotrzeć. W sąsiedztwie kościoła znajdują się 4 kaplice wmontowane w mur ogrodzeniowy i murowana plebania pochodząca z drugiej połowy XVIII wieku.

Kościół w Nowosiółkach

Parafia Rzymskokatolicka p.w. św. Anny w Hoczwi

Kościół w Nowosiółkach to dawna cerkiew greckokatolicka, ale po tzw. Synodzie Zamojskim w 1720 r., który mówił, że greckokatolickie świątynie miały zrywać ze wschodnią tradycją, stał się barokową cerkwią. Wybudowano ją około 1800 r., składa się z prostokątnej nawy i węższego półkolistego prezbiterium, przy którym po bokach ulokowano dwie czworoboczne zakrystie. W odzyskaniu dawnego klimatu pomogły prace renowacyjne z lat 60-tych.

Muzeum Przyrodnicze "KNIEJA"

Muzeum Przyrodniczo-Łowieckie Knieja

Ciekawe trofea łowieckie i okazy rodzimych mieszkańców bieszczadzkich lasów zgromadzone w jednym miejscu. Oprócz tego, szeroko pojęta kolekcja poświęcona tematyce myśliwskiej. Wszystko to znajdziemy w największej atrakcji miejscowości Nowosiółki – Muzeum Przyrodniczo-Łowieckim. Muzeum powstało w 2002 roku, w kolekcji możemy znaleźć „Kabarge” (upolowaną na Syberii), niedźwiedzia brunatnego z tajgi syberyjskiej, czy poroże renifera z Laponii.

Codziennie w godzinach 9:00 – 19:00

Najgrubsza Jodła w Polsce

LASUMIŁA

Do tego liczącego sobie 250 lat pomnika przyrody wiedzie ścieżka przyrodnicza „Lasumiła”. Zaszczytny tytuł najgrubszej jodły w Polsce zdobyła w 2013 roku, kiedy jej poprzedniczka została powalona przez wiatr. Przy wysokości 35 metrów liczy sobie dokładnie 519 cm w obwodzie.

Najstarszy drewniany kościół w Bieszczadach

Kościół Narodzenia NMP w Średniej Wsi

Drewniany kościół pw. Wniebowzięcia Matki Bożej został wybudowany w II połowie XVI wieku z inicjatywy rodu Balów i pełniła funkcję dworskiej kaplicy. Jest to najstarszy kościół na terenie Bieszczad. Jego konstrukcja jest jednonawowa, pokryta gontem. W 1983 roku został do niej dobudowana wieża. Wewnątrz zobaczymy portale późnogotyckie oraz XVII wieczną polichromię, która pokrywa ściany kościoła. Oprócz nich znajdziemy płaskorzeźby ilustrujące drogę krzyżową, a także pozostałości po słynnych artystach miejscowych, jak np. Jędrka Wasielewskiego „Połoniny”.

Rezerwat "GOŁOBORZE"

Rezerwat przyrody „Gołoborze” znajdziemy w okolicach Baligrodu, leży na terenach nieistniejącej miejscowości Rabe i Ciśniańsko – Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. To rezerwat geologiczny zajmujący powierzchnię 13 ha, którego całość jest otoczona lasem jodłowo-bukowym ze świerkiem. Powołano go w 1969 r dla zachowania naturalnego rumowiska skalnego piaskowca i swoją ochroną są obejmuje naturalne gołoborze górskie, które powstały w miejscu wychodni twardego piaskowca kwarcowego. Szczególne miejsce w rezerwacie stanowi również źródło wody mineralnej, które zawiera siarczki arsenu i jest unikatowe w skali europejskiej.

Ruiny Cerwki w Berezce

Cerkiew greckokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego

Ruiny cerkwi z 1868 roku, chociaż ponoć pierwsza świątynia mogła powstać w tym miejscu już w 1444 r – taka bowiem data widniała na jednej z drewnianych belek.
W latach, kiedy powstał budynek cerkwi tutejsza parafia liczyła ok 600 wiernych, a przed wybuchem II Wojny Światowej już ponad 1000, co tłumaczy tak okazałą murowaną świątynię. Zbudowana na planie krzyża z nieproporcjonalnie większą od prezbiterium i babińca nawą główną o kształcie zbliżonym do ośmioboku. Nawa posiadała po bokach dwie kaplice tworzące ramiona krzyża, przykrywała ją ośmiopolowa kopuła o drewnianej konstrukcji.
Od 1947 roku cerkiew stała opuszczona. W latach 50 XX wieku budynek próbował przejąć kościół katolicki, jednak spotkał się z odmową ówczesnych władz. 2 Lutego 1953 roku Państwowe Gospodarstwo Rolne z Olszanicy otrzymało zezwolenie na rozbiórkę tej oraz paru innych świątyń, jednak do tego ostatecznie nie doszło, gdyż budynek został przekazany powstałej w kilka miesięcy później spółdzielni produkcyjnej. Pracownicy PGR-u zdążyli zdjąć blachę z poszycia dachu, co wymiernie przyczyniło się do dewastacji cerkwi.
Dziś zachowały się jedynie murowane ściany do wysokości gzymsu koronującego oraz polichromie na łukach. Nie przetrwała murowana dzwonnica na której ongiś wisiały dwa dzwony z 1671 i 1697 roku, ani kaplica stojąca na miejscu pierwszej XV wiecznej cerkwi. Obecnie znajduje się tam wybudowany w latach 90 XX wieku kościół.

Ścieżka Przyrodnicza "KNIEJA"

Muzeum Przyrodniczo-Łowieckie Knieja

Ścieżka ma za zadanie przybliżenie przyrody karpackiej puszczy oraz osobliwości przyrodniczych w postaci ostoi dużej fauny m.in. żubra, jelenia czy wilka. Trasa rozpoczyna się tuż przy Muzeum Przyrodniczo-Łowieckim „Knieja”, do pokonania mamy niecałe 4 km co powinno zająć ok. 2 godzin – stopień trudności ścieżki jest określony jako średni. Zobaczymy m.in. uprawy leśne, taras widokowy z widokiem na dolinę rzeki Hoczewki, buczynę karpacką, las modrzewiowo-świerkowy oraz dawną osadę „Za lasem”. Na koniec wracamy do miejsca startu. Ciekawostką ścieżki jest Quest opracowany w formie zabawy terenowej mającej charakter wyprawy odkrywców szlakiem starej osady  za lasem „Nowosiółki”. Jest on dostępny w Muzeum lub na stronie www.zielonepodkarpacie.pl.

Wiejskie ZOO

Wiejskie ZOO w Berezce to atrakcja dla całej rodziny i ciekawy pomysł na spędzenie z nią czasu. Zadowoleni będą nie tylko młodsi członkowie ale też i starsi na pewno będą się dobrze bawić. Możemy zobaczyć m.in. zwierzęta gospodarskie i skorzystać z: zielonego labiryntu, trampoliny, wiejskich kręgli, wielkiej procy, zjeżdżalni pontonowej i linowej, jazdy konnej i innych różnych atrakcji. Wiejskie ZOO to także animacje, konkursy i zabawy dla dzieci.

Wyciąg narciarski "BYSTRE SKI"

Centrum Wypoczynku „BYSTRE”

Przy ośrodku ORW Bystre w odległości 200 m. po północnej stronie stoku Dzidowa (713m n.p.m.) znajduje się orczykowy wyciąg narciarski. Do dyspozycji narciarzy są dwie trasy zjazdowe o dwóch poziomach trudności.Wyczynowa, która jest jedyną w Bieszczadach posiadającą homologację FIS i odbywają się na niej zawody narciarskie (np. Puchar Polski w narciarstwie alpejskim), oraz równoległa dla początkujących o długości 420 m. Łączna długość zjazdu wynosi 920 m. Dobre warunki zapewniane są przez cały sezon, stok jest oświetlony sztucznie naśnieżony i ratrakowany. Przy wyciągu funkcjonuje też: wypożyczalnia sprzętu narciarskiego oraz snowboardowego oraz szkółka narciarska.

Wypał u Zygmunta

Wypały węgla drzewnego w Bieszczadach, niegdyś bardzo popularne – dziś powoli znikają z tutejszego krajobrazu. Tym bardziej warto, będąc w okolicy, odwiedzić wypał u pana Zygmunta Furdygiela. Jest to postać znana z popularnych programów telewizyjnych: “Drwale i inne opowieści Bieszczadu” oraz “Przystanek Bieszczady”. 

Zabytkowy Układ Rynku

Baligród

Jeśli przejeżdżamy przez Baligród, w samym jego centrum zobaczymy zabytkowy układ rynku, który razem z kilkunastoma murowanymi domami z końca osiemnastego wieku, zachował się jako jedyny z okresu gdy nadano miejscowości prawa miejskie w 1634 roku.